Obiekt ten (po łacinie Arcus Argentariorum) swoją formą w niczym nie przypomina znanych nam łuków triumfalnych – nie ma półokrągłego sklepienia, lecz proste belkowanie osadzone na dwóch podporach obłożonych marmurowymi płytami dekorowanymi reliefami. Poza tym w okresie wczesnego średniowiecza wbudowany został w portyk kościoła San Giorgio in Velabro, przez co wydaje się jego integralną częścią. Z tego też powodu jest obiektem, na który turyści na ogół nie zwracają uwagi. Ledwie widoczny z powodu podnoszącego się przez wieki poziomu gruntu, stanowi jednak obok łuku Septymiusza Sewera istotny przykład sztuki dynastii Sewerów. 

Stanął w znaczącym dla Rzymu miejscu – na Forum Boarium, a zbudowany został w 204 roku dla uczczenia cesarza Septymiusza Sewera i jego rodziny. Stanowić miał zapewne jedną z bram prowadzących na wspomniane forum. Jego fundatorami byli działający tam kupcy i bankierzy. Nie był to zatem oficjalny, zlecony przez senat monument, ale prywatna inicjatywa grupy przedsiębiorców, pragnących w ten sposób wyrazić podziękowanie cesarzowi. Za co? Do końca nie wiemy, ale domyślać się można, że za korzystne dla nich uchwały lub przepisy.

Wciąż dobrze widoczne są otoczone stylizowanymi ornamentami reliefy na wewnętrznej stronie łuku, przedstawiające rodzinę cesarską w momencie składania ofiar. Na architrawie znajdowały się również wolno stojące figury członków cesarskiego rodu: Septymiusz Sewer, jego żona Julia Domna i ich dwaj synowie – Karakalla i Geta oraz żona pierworodnego Karakalli, Publia Fulvia Plautilla. Inskrypcje wyryte na łuku potwierdzają niejako imiona cesarskiej rodziny, choć niektóre zostały za czasów cesarza Karakalli po prostu skute – dotyczy to imion jego brata Gety, żony Plautilli i teścia Plautianusa, którzy zostali przez Karakallę najpierw w brutalny sposób uśmierceni, a później skazani na wieczną niepamięć. Proceder ten – owo damnatio memoriae – przejęty od starożytnych, doskonale funkcjonował w kolejnych stuleciach i funkcjonuje do dziś, o czym możemy się wielokrotnie przekonać również w Rzymie podczas oglądania nowożytnych i współczesnych budowli i monumentów.